Bij de onlangs bezochte tentoonstellingen rond Hans Warren was ook een bundeltje niet eerder uitgegeven gedichten van Hans Warren te koop. Vandaag las ik het, in de trein. Ik moet melden dat de schrijver het destijds in een aantal gevallen goed gezien heeft, toen hij besloot de gedichten in portefeuille te houden. Het gedicht Het huis aan Schelde probeert stemmingen en gevoelens rond het ouderlijk huis op te roepen, echter, het is te veel, gaat bladzijden lang door en komt daardoor onscherp en rommelig over. De satirische reeks Dit is poëzie van de gemeentesecretarie is niet veel beter. De daarop volgende kortere seizoensgedichten vind ik wel goed, die roepen krachtig een bepaalde sfeer op. In het bundeltje is ook een aantal natuurtekeningen opgenomen, die zijn zonder meer de moeite waard, die had Warren niet 60 jaar moeten verstoppen.
